Ik ben Suzanne (1984) en vanaf jonge leeftijd al gek op honden. Toen ik in 2006 op mezelf ging wonen, zat er binnen 6 maanden een pup thuis; een Rottweiler teef genaamd Beau. Een 'niks-aan-de-hand-hond' waar ik 9,5 jaar van heb mogen genieten. Kort nadat Beau overleed ben ik vrijwilligerswerk gaan doen bij de Stichting Rottweiler Nederland en vanuit deze stichting heb ik mijn hond Xavi geadopteerd die 6,5 jaar bij mij is geweest. Helaas is Xavi recent overleden. Een enorm groot gemis, maar wat heb ik veel van haar geleerd!
Men zegt wel dat dingen die de moeite waard zijn nooit makkelijk zijn, en hier sta ik volledig achter! Net als velen van jullie ben ook ik de nodige obstakels tegengekomen nadat ik Xavi adopteerde. Ze sloopte mijn huisraad als ik thuis weg was, lag op mijn eettafel te slapen en toonde zowel buiten als binnen agressie ten opzichte van onbekende mensen en kinderen.
Hoe moeilijk het soms ook voor me was, toch zou ik de tijd nooit terug willen draaien! Waarom? Omdat ik door deze situatie ontzettend veel ben gaan leren over honden. Xavi heeft me geleerd door te zetten, geduld te hebben, kalm te blijven en soms simelweg te accepteren en mijn eigen verwachtingen bij te stellen.
Toen ik de spreekwoordelijke knop bij mezelf had omgezet en de problemen als een uitdaging ben gaan zien in plaats van een obstakel, zat ik binnen no-time twee weken in Amerika op de ranch van Cesar Millan. In deze periode heb ik ervaren wat voor een effect onze energie en mindset heeft op onze honden. Dat een hond in het 'hier en nu' leeft en hoe fysieke en mentale uitdaging kan bijdragen aan het verminderen van probleemgedrag.
Eenmaal terug uit Amerika zette ik enorme stappen met Xavi en wilde ik andere mensen ook helpen. Toch voelde ik me er nog niet klaar voor om mezelf al neer te zetten als deskundige of therapeut. Ik wist dat er nog zo veel meer over honden te leren was en mijn kennis moest op een dieper niveau worden uitgebreid. Daarom ben ik de 4-jarige erkende HBO opleiding tot Kynologisch Gedragstherapeut bij Dogvision gaan volgen welke is gebaseerd op actuele wetenschappelijke inzichten. Tijdens deze studie ben ik echt gaan begrijpen hoe een hond leert, hoe je de motivatie van bepaald gedrag kunt achterhalen (en die ligt soms heel anders dan wij denken) en een diversiteit aan therapieën die er mogelijk zijn om probleemgedrag te veranderen of te voorkomen zonder dat er pijn, angst, extreme onderdrukking of bovenmatige stress aan te pas komt.
Voor mij is de aanpak van probleemgedrag niet zwart of wit. Iedere hond, ieder probleem en iedere eigenaar is uniek. Belangrijk is dat de aanpak moet passen bij de hond en uitvoerbaar moet zijn voor de eigenaar. Door workshops en studies te hebben gevolgd binnen diverse stromingen in 'hondenland' breng ik diverse methoden samen waarbij ik het welzijn van de hond altijd voorop zal zetten (en dus niet werk op basis van pijn, angst of extreme onderdrukking).